Het Technikum Lage werd in 1925 gebouwd in neoklassieke stijl. Talloze studenten uit heel Noord-Duitsland bezochten het technisch centrum om hier een ingenieursopleiding te volgen. Het technisch centrum werd in 1970 genationaliseerd en in 1971 als afdeling geïntegreerd in de hogeschool. In 1981 werd de afdeling Lage van de hogeschool Lippe opgeheven.
In 1988 werd het gebouw op de monumentenlijst van de stad Lage geplaatst en in de herfst van 1993 door de stad aangekocht. De totale kosten voor de verbouwing van het gebouw bedroegen 8,1 miljoen DM, waarvan 70% werd gedekt door stadsontwikkelingsfondsen van de deelstaat Noordrijn-Westfalen.Na de verbouwing en restauratie werd het huidige culturele centrum in de herfst van 1995 geopend. Tegenwoordig wordt het centrum gebruikt door de muziekschool Lage, het Volwassenenonderwijs Lippe-West, de kunststichting Sibylle Dotti en de stichting Kluckhuhn.
Kunststation 10
Kunststation 10: Regina Monczynski
Vita:
Geboren in Hameln in 1957. 1974 - 1984 Studie voor lerares protestantse theologie en kunst in Bielefeld. 1978 Oprichtend lid van het "Fachwerk", Bad Salzuflen. Woont sinds 1980 in Lage. Vanaf 1980 docent en sinds 1985 actief in het onderwijs. 1991 Oprichtend lid van de groep beeldende kunstenaars "pickArt", Detmold. Deelname aan talrijke gezamenlijke en solotentoonstellingen, o.a. 1992 in het Lippisches Landesmuseum Detmold, 1995 in de Marktkirche Lage, 1996 in de Galerie am Hafen, Düsseldorf, 1997 in de Städtische Galerie, Berlin-Fürstenwalde, 1998 in Bonn en Bielefeld, 1999 en 2000 in Hannover.
Artistieke focus: Abstracte schilderkunst
Over de foto:
De kunstenares heeft met haar bijdrage aan de vergezichten van Laghens niet gewerkt aan de menselijke figuur, zoals ze meestal graag doet, maar aan een huis waaraan je bijna een ziel zou willen toekennen. De kunstenaar heeft een nauwe band opgebouwd met dit gebouw. Enerzijds woont ze er direct achter en kijkt ze dus elke dag naar de ingang. Ten tweede kent ze het gebouw uit de tijd dat het leeg stond en wachtte op zijn nieuwe bestemming als cultureel centrum. Als schilder was Regina Monczynski gefascineerd door de architectuur van het gebouw. Het kan niet zo snel worden verplaatst en fungeert als een aangenaam monument. Waarom schilderde ze de achterkant? Hier bevindt zich de ingang en ze heeft er altijd tegenaan geschuurd, niet in staat om te beslissen of ze het mooi vindt of dat het haar stoort. Deze metalen stutten vormen een contrast met de witte muren. De witte muren zien er anders uit, afhankelijk van het tijdstip van de dag en de lichtomstandigheden. En daarboven ligt het terracotta-rode beschermende dak. Ze wilde alles wat ze als essentieel voor het huis beschouwt in haar schilderij vastleggen.
Goed om te weten
Betaalmethoden
Heenreis & parkeren
In de buurt
